مقایسه کارایی چند علف‌کش در مزرعه گل مریم، Polianthes tuberosa L.

این آزمایش به منظور بررسی اثر چند علف‌کش بر کنترل علف‌های هرز در مزرعه گل مریم در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 14 تیمار در سه تکرار طی سال‌های 1385 و 1386در دزفول اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از علف‌کش‌های تریفلورالین (EC 48%) 10 روز قبل از کاشت و بلافاصله قبل از کاشت، ای­پی­تی­سی (EC 82%) به صورت پیش کاشت، آکسی‌فلورفن (EC 24%) به صورت پیش­رویشی، آیوکسینیل (EC 22.5%) به صورت پس­رویشی، اکسادیازون (SL 12%) به صورت پیش­رویشی، آلاکلر (EC 48%) به صورت پیش­رویشی، دیورون (WP 80%) به صورت پیش­رویشی، آترازین (WP 80%) به صورت پیش­رویشی، آترازین به صورت پیش­رویشی + یک بار وجین دستی، تو، فور- دی (SL 72%) به صورت پس­رویشی + هالوکسی فوپ آر متیل (EC 10.8%) یک هفته بعد از مصرف تو، فور - دی، پاراکوات (SL 20%) در اوایل رویش گل مریم، و شاهدهای بدون وجین و با وجین. نتایج بررسی نشان داد در هر دو سال آزمایش، در مقایسه با شاهد با علف هرز، دیورون و آترازین به­ترتیب با میانگین100 و 97 درصد در کاهش مجموع تعداد علف‌های هرز و تو، فور- دی + هالوکسی­فوپ­­آر متیل نیز با کاهش وزن خشک کل علف‌های هرز به میزان 95 درصد موثرترین تیمارها بودند. پس از تیمار شاهد با وجین، آترازین + یک بار وجین دستی با میانگین 87/5 تن در هکتار بیشترین تاثیر را در افزایش عملکرد شاخه گل مریم داشت. در سال‌های 1385 و 1386، به ترتیب تیمارهای کاربرد آیوکسی­نیل و آترازین + یک بار وجین دستی بیشترین وزن پیازچه را داشتند. در مجموع کاربرد هر یک از علف‌کش‌های آترازین 8/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار + یک بار وجین دستی علف‌های هرز، آکسی‌فلورفن 48/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار، آیوکسی­نیل 68/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار،آترازین 2/1 کیلوگرم ماده موثر در هکتار، و یا وجین دستی علف‌های هرز در طول فصل رویشی گل مریم توصیه می‌شود.